Hoe wordt Hard Seltzer gemaakt?

Hard seltzers zijn de afgelopen jaren enorm in populariteit gestegen, maar ze worden nog steeds vaak verkeerd begrepen. 

Als je ooit hard seltzer hebt geprobeerd, weet je dat het licht, verfrissend, caloriearm en bruisend is. Maar wist je dat het een gefermenteerde drank is? Zoals de naam al doet vermoeden, worden hard seltzers niet “hard” door het toevoegen van sterke drank. En dat is goed nieuws als je op zoek bent naar een optie met weinig alcohol.

Laten we eens kijken hoe hard seltzers worden gemaakt en hoe ze verschillen van andere alcoholische dranken zoals bier of cider. Door te weten hoe ze worden geproduceerd, kun je beter bepalen welke het beste aansluit bij jouw voedingsbehoeften. Voor aan het zwembad wil je immers de gezondste optie.

De oorsprong van hard seltzer

De eerste hard seltzer werd gemaakt in 1993, maar werd destijds niet goed ontvangen door het publiek — totdat de pandemie toesloeg. Er zijn veel voordelen aan deze drank, en misschien wel het meest over het hoofd gezien is dat ze eenvoudig verkrijgbaar zijn in de supermarkt, in tegenstelling tot kant-en-klare cocktails en wijn in sommige staten. 

Daarnaast zitten ze in blik, wat ze makkelijk te vervoeren maakt, in de koelkast past en eenvoudig opent. 

Laten we eens kijken hoe hard seltzers zich verhouden tot bier en cider. 

Hard seltzer vs. bier

Bier is een alcoholische drank gemaakt door het fermenteren van gemoute gerst. De andere drie ingrediënten zijn water, gist en hop. Voeg ze samen, en je hebt bier. Natuurlijk is het proces iets ingewikkelder dan dat, en net als bij hard seltzers is er een nauwkeurige wetenschap achter het brouwen van bier. 

Enkele feiten over bier:

• Bier bevat altijd gluten.
• Het suikergehalte is vrij laag in de meeste bieren.
• Het alcoholpercentage in bier varieert van 3% tot 12%. 

Hard seltzer vs. cider

Cider daarentegen is een alcoholische drank gemaakt door het fermenteren van appelsap. Ze zijn meestal lichter en fruitiger, en hun grootste voordeel is dat ze altijd glutenvrij zijn. Echter, cider bevat doorgaans meer koolhydraten en meer suiker dan bier. 

Wat de gezondste keuze is, hangt af van jouw persoonlijke behoeften.

Voedingswaarden van hard seltzer

Hard seltzer is ook een gefermenteerde alcoholische drank, maar wordt gemaakt door het fermenteren van rietsuiker. Het zijn geen cocktails in een blikje; er zit dus geen sterke drank in. Het is een aparte categorie alcoholische drank.

Hard seltzers bevatten meestal rond de 4% tot 5% alcohol. Let echter goed op het etiket, want soms kunnen deze dranken een hoger alcoholpercentage bevatten. 

Hard seltzers bevatten doorgaans zo’n 100 calorieën, weinig koolhydraten en zijn meestal glutenvrij. Door de koolzuur zijn ze een uitstekende, licht drinkbare vervanger van bier en wijn, die vaak zwaarder zijn. 

Laten we de stappen doorlopen om een hard seltzer te maken, zodat je precies weet wat je drinkt. 

Hard seltzer: het productieproces uitgelegd

Het maken van hard seltzers is redelijk eenvoudig. Maar net als bij andere gefermenteerde dranken komt er wel wat wetenschap bij kijken. 

Stap 1: De suikeroplossing

De eerste stap is het maken van de suikeroplossing, een mengsel van water en suiker. Meestal wordt rietsuiker (ook wel sucrose) gebruikt, maar producenten kunnen ook glucose, agave of honing gebruiken. 

Een andere methode is het gebruik van gemoute gerst. Deze methode komt minder vaak voor, zeker omdat de meeste seltzerdrinkers glutenvrije opties zoeken — en deze zijn dat niet. Sommige bierproducenten maken seltzers van gemoute gerst. Deze staan dan gelabeld met “mout”, “gerstemout” of “gemoute gerst”. 

Sommige suikers zijn makkelijker voor gist om af te breken dan andere. Elke producent kiest dus zijn basisingrediënt afhankelijk van het gewenste resultaat. 

Ook het type water is belangrijk. Gedestilleerd water of water uit omgekeerde osmose levert het beste resultaat op. Kraanwater bevat vaak toegevoegde mineralen die een smaak geven die niet past bij hard seltzers, dus dat wordt vermeden. 

Stap 2: Het toevoegen van de gist

Gist is waarschijnlijk het belangrijkste onderdeel van fermentatie. 

Zonder gist blijft suiker gewoon suiker, en wordt het geen alcohol. Meestal wordt een neutrale ale-gist gebruikt, maar producenten kunnen ook wijngist of distilleergist gebruiken. Elke gistsoort gedraagt zich anders, dus dit is een bewuste keuze. 

Stap 3: Fermentatie

Gist voedt zich met suiker en zet het om in ethanol (alcohol) en CO2. Dit is de essentie van fermentatie.

Na afloop bevat de drank geen suiker meer, maar wel een alcoholpercentage — meestal 4% tot 5% bij hard seltzers. 

Fermentatie duurt doorgaans 5–7 dagen, wat vrij kort is vergeleken met bier of wijn. Om fermentatie te starten, wordt het mengsel van suiker en gist op een temperatuur gebracht die past bij de gekozen gistsoort. 

Een te lage temperatuur kan fermentatie vertragen of stoppen. Te veel hitte kan de gist doden. Daarom is het essentieel om te weten wat elke gistsoort nodig heeft en aankan. 

De grootste uitdaging is om een “stuck” of stilgevallen fermentatie te vermijden, waarbij de gist zijn werk niet doet. Het resultaat is een drank met te veel suiker en te weinig alcohol — de nachtmerrie van elke producent. 

Als fermentatie correct is verlopen, is het tijd om de oplossing te filteren. 

Stap 4: Filtratie

Na fermentatie zorgen overgebleven gistdeeltjes en andere stoffen voor een troebele vloeistof. Ze geven ook ongewenste aroma’s af. Daarom wordt het gefilterd. Tegelijk wordt CO2 toegevoegd om geuren te verdrijven. 

Het resultaat is een kleurloze, smaakloze alcoholische vloeistof die als canvas dient om elke gewenste seltzerstijl te creëren. 

Stap 5: Het creëren van de smaak

Nu worden smaken toegevoegd. 

De twee meest gebruikte methoden zijn natuurlijke smaakextracten toevoegen of echt fruit en kruiden laten trekken. Kunstmatige smaakstoffen worden minder populair. 

De meeste seltzerdrinkers zoeken gezondere alternatieven, en producenten merken dat kunstmatige smaken hun verkoop schaden. 

In deze fase wordt de drank ook gepasteuriseerd met kaliumsorbaat om het te stabiliseren en veilig te maken voor consumptie. 

Stap 6: Carbonisatie

Als CO2 tijdens fermentatie ontsnapt is, wordt het nu weer toegevoegd om die kenmerkende sprankeling te geven die hard seltzers zo populair maakt. 

Een gemiddelde hard seltzer bevat 2,8 volumes koolstofdioxide — bruisender dan de meeste lichte bieren, maar minder dan champagne. 

Stap 7: Verpakking

Hard seltzers zijn makkelijk te herkennen in de supermarkt omdat ze verpakt zijn in smalle blikjes. Dit verwijst naar hun caloriearme imago — en je krijgt er meer in je koelbox. 

Het eindoordeel? Lees het etiket

Nu weet je dat hard seltzers een op zichzelf staande categorie alcoholische dranken zijn. Ze kunnen op verschillende manieren gemaakt worden met ingrediënten van verschillende kwaliteit. Als je ze drinkt om bewust te genieten, kijk dan goed op het etiket. 

Het etiket vertelt je of de seltzer mout bevat (dus niet glutenvrij is), hoeveel suiker erin zit, het alcoholgehalte en welke smaakstoffen zijn toegevoegd. En natuurlijk wil je ook jouw favoriete smaakjes — en die zijn er in overvloed. 

Op zoek naar de perfecte zomerse spritzer? Probeer Rebujito, een witte wijnspritz met citroen en een vleugje munt. Slechts 110 calorieën en 4,5% alcohol.